14 şubat tüketim için, anneler günü de, 8 mart, babalar günü, tıp bayramı, öğretmenler günü de..Sevdiğimizi her gün söylemeliymişiz, gün de neymiş?
Soruyorum sana çok bilmiş beyefendi en son ne zaman annene, karına, babana bırak çiçeği , bir çift çorap aldın? Onu da bırak, şöyle içinden gelerek, '' Sağol, eline sağlık, teşekkür ederim, yemek nefis olmuş, nasılsın, üstündeki yeni mi, bu renk sana çok yakışmış'' gibi bir cümle kurdun?
Yahu ortalık cehennem gibi, krizi ayrı, savaşı ayrı, bağıran- çağıranı ayrı, kadın cinayeti- çocuk istismarı ..Daha ne sayayım? Bırakın yılda 3-4 gün birine hediye almayı dert edelim, sürpriz yapmayı düşünelim, neye ihtiyacı var diye kafa yoralım. Pastacı vitrinlerinde kalp şeklinde pastalar görelim, çocuklarla kalpli kurabiye yapıp işe de götürelim. Sarılan, gülümseyen, zorla da olsa çiçek alan adamlar- kadınları seyredelim.
Bunlar hep kapitalizmin numarası diyen kişi, olsun, arada iyi şeyler de oluyor. Bir kızı veya erkeği tavlama çağında değilsen aşk kelimesini unutuyorsun, unutuyoruz, inkara gerek yok. Hatırlayalım; eşlerimizle bir zamanlar sevgiliydik. Gözleri, elleri, saçları için şiir okurduk. Sesini duymak için saatleri sayar, en güzel giysileri giymeye çalışırdık. Bırakalım da bir sabah kahvaltı masasına çiçek koymak gelsin aklımıza, bir şarkı mırıldanmak, on lira verip masasında güzel duracak yeni bir fincan almak, durduk yere elini tutmak...Ne zararı var?
Aşklı, meşkli, çiçekli, çikolatalı, kalpli kalpli nice 14 şubatlara; hep birlikte..
Etiketler: Günlük, Hayallerim, Kadınlık Halleri
